Guardamar.

Vroeg uit de veren, genieten van de zonsopgang, of toch niet helemaal ! Wolken hebben vandaag de overhand, niet getreurd, joggingkleding aan en gaan. 10 Graden een mooie temperatuur om te joggen, gelukkig ga ik niet als een sneltrein en kan genieten van alles om me heen. Het onverharde pad, rustig, niemand loopt voor m'n voeten, stilte. De palmbomen wuiven heen en  weer, tenminste de bomen die niet getroffen zijn door de rode palmkever, helaas zijn er velen en die moeten het begeven, de kruin is getroffen en de grote bladeren vallen eruit. 

(De levenscyclus van de rode kever maakt bestrijding moeilijk. Het vrouwtje boort een gaatje in de stam van de palm en legt daar vervolgens een eitje in. Uit het eitje ontwikkelt zich een larve, de eigenlijke veroorzaker van de schade, die zich verder kan ontwikkelen binnenin de palmboom. Daarbij maken de larven lange gangen in de stam en kunnen zo grote schade aanrichten zonder dat dit aan de buitenkant zichtbaar is. Op dit moment wordt een chemische bestrijding toegepast zodra de schade zichtbaar is. De boom is dan vaak al ten dode opgeschreven.)

De sinaasappel plantage zien er fleurig oranje uit ( van deze afstand) maar slecht onderhouden, verwaarloosd evenals de olijfplantage, de olijven liggen te rotten op de grond. Maar daar is mijn snelheid te groot voor, ik zie alleen het mooie tafereel in deze vlakke omgeving met op de achtergrond heuvels die zich mooi laten kleuren door een kleine zonnestraaltje wat zich even laat zien. Omgeven door het hoge riet vervolg ik mijn weg terug ( Evi begeleid mij via m'n iPod). De vogels in het water stralen rust uit. Bij de transformeer staat het ontbijt om mij te wachten met de vruchten gerijpt in de zon, vol vitamines. Mijn dag in Guardamar kan niet meer stuk.

Als sluitstuk van deze dag het afwisselende kleurenschouwspel waar we samen in volle teugen van staan te  genieten.