20 maanden later                                                                                                                                               Mexico

20 maanden geleden, nog voor covid-19 toeslaat in Nederland parkeren we de camper in Teotihuacan vlak bij Mexico-stad in de veronderstelling om in het voorjaar 2020 onze reis op weg naar Alaska te vervolgen. Inmiddels weten we wel anders, voor ons allemaal is reizen over de wereld sterk veranderd. Sinds ruim een week zijn we terug in Mexico en hebben het stof van de camper gewassen. Wonderwel ziet alles er nog uit zoals we hem achterlieten, zelfs de accu’s zijn nog in goede staat. Door het stallen onder een afdak op de hoogte van ruim 2200m en het droge klimaat blijken zelfs de remschijven nog enigszins te glimmen!

In Mexico zijn de gepubliceerde besmetting cijfers na een kleine piek nu de rond de 2000 op 130 miljoen inwoners bij een vaccinatiegraad van ruim 43% dat wil zeggen dat in Nederland op dit moment de besmettingsgraad ruim 15x hoger is. Toch loopt iedereen hier op straat, in winkels enz. met een mondkapje voor. Iedere winkel, iedere gelegenheid heeft ontsmettingsmiddelen en ze worden gebruikt ook. We zien weinig virusontkenners.

Een Frans en een Duits stel treffen we bij aankomst, na twee dagen zijn ze vertrokken en staan we alleen tussen de 12 gestalde campers van eigenaren uit Australië, België, Duitsland, Zwitserland en de VS-Canada. In het plaatsje Teotihuacan, bekend van de Piramides van de zon en de maan gebouwd door de Azteken en een van de toeristische trekpleisters van Mexico is geen toerist te bekennen. We slapen de eerste twee nachten in een hotelletje want we hebben geen idee hoe we de camper na 20 maanden stilstaan gaan aantreffen, we blijken de enige gasten…

De piramides zijn open voor bezoekers, na 41 jaar willen we ze nog wel een keer zien, toch treffen we redelijk wat bezoekers aan op een paar na allemaal uit Mexico. Voor corona mocht je de pyramides beklimmen, nu is alles afgezet en mag je alleen nog op de paden lopen. Veel toeristische attracties blijken gesloten of geopend met veel restricties.

Piramide van de Maan - Teotithuacan

Piramide van de Zon - Teotihuacan

Calzada de los Muertos ( weg naar de dood)  deze naam vanwege de vele mensen die bij de piramide van de maan zijn geofferd

ballonvaarten boven de Piramides in de vroege ochtend

Na een kleine week “opstarten” besluiten we naar een camping 500km ten zuiden van Mexicostad te rijden vlak bij Oaxaca, misschien wel de best georganiseerde camping van het land. Hier hebben we 20 maanden geleden ook gestaan en via internet weten we dat deze open is. Een echt plan voor de komende maanden hebben nog niet. Na een lange dag rijden met veel files zien we bij aankomst een bord op de poort met de tekst “NO VACANCY”, dat is even schrikken. We hebben echt het idee dat het hele overland reizen stilligt. We staan een tijdje te kloppen op de deuren en zoeken naarstig naar een telefoonnummer, het is inmiddels al laat en veel andere opties hebben we niet. Gelukkig komt er net een duitse op een fiets die een sleutel heeft. Wat blijkt, hier staan behoorlijk wat “economische vluchtelingen” die al lange tijd geen kant op kunnen. De rest zijn wat overlanders die er veelal ook lang staan. Hier heeft zich een klein dorp van opgesloten overlanders gevormd tijdens corona. Wij zijn welkom, gelukkig is er nog een plekje voor ons.

Inmiddels heeft de VS aangekondigd per 8 november de landgrenzen met Canada en Mexico te openen voor gevaccineerd “non essential travel” waar wij als reizigers onder vallen. Deze grenzen zijn sinds 21 maart 2020 gesloten. Dit geeft ons nu de mogelijkheid om verder naar het noorden te rijden. We moeten maar niet te lang blijven hangen, het is hier namelijk erg gezellig. Gisteravond hebben we met 22 mensen Canadian Thanksgiving gevierd met kalkoen ( turkey with stuffing). De Canadezen hebben een taxichauffeur de halve dag laten zoeken naar 2 grote kalkoenen. Hij heeft ze gevonden maar de grootte zo’n 5 kg per stuk was voor hen teleurstellend, in Canada laten ze deze dieren dan nog wel even doorgroeien. Het hele bereidingsproces duurt bijna 2 dagen, het resultaat verrukkelijk!

Voor het beste leven heb je minimaal een paar levens nodig om de wereld te ronden op 4 wielen maar dat is ons niet gegeven.

We rekenen op een beetje sociale medewerking van onze Nederlandse “viruswappies”, zodat we als Nederlanders niet weer het slechtste jongetje van de klas in Europa zijn en weer uitgebreide reis restricties door een groot deel van de wereld opgelegd krijgen. Gelukkig lees ik via internet dat onze beroeps demonstranten een nieuw onderwerp hebben gevonden “de woonprotesten”.

Hier in Mexico is bij het uitbreken van de corona een lockdown en verdere restricties ingesteld vorig jaar maart. Bij het niet dragen van een mondkapje bv ging je direct 24 uur de bak in. Nu zie je nog steeds het positieve resultaat van deze maatregelen terug in het aantal besmettingen.

We gaan verder genieten en jullie via onze site met tekst en foto’s op de hoogte houden van onze belevingen!

-- 000 --