Het Katharinaklooster, Sinaï-klooster of Sint-Catharinaklooster (Grieks: Μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης) - op het schiereiland Sinaï in Egypte - is een van de oudste en beroemdste kloosters ter wereld. Het klooster ligt in het hartje van de zuidelijke Sinaï woestijn, niet ver van het dorpje Milga, onder de 2285 m hoge Djebel Moesa (Mozesberg). Het is vernoemd naar de heilige Catharina van Alexandrië. Volgens een legende zou haar lichaam na haar dood in Romein de 4e eeuw naar deze locatie zijn gebracht.

Het volledig ommuurde klooster werd tussen 548 en 565 gebouwd in opdracht van keizer Justinianus I van Byzantium om de monniken bescherming te bieden tegen aanvallen. Het is gebouwd op de plaats van een Mariakapel die hier door monniken voor pelgrims, op zoek naar de voetsporen van Mozes, was opgetrokken. De oudste vermelding van monastieke leven vindt men bij Egeria die erover schreef in een reisverslag opgesteld tussen 381 en 384. Samen met het Klooster van Sint Antonius is het 's werelds oudste nog gebruikte klooster.

Volgens het Bijbelverhaal vond Mozes hier het brandende braambos. Binnen de kloostermuren groeit een struik die mogelijk verwant is aan die brandende doornstruik.

Het klooster is strategisch gelegen op het pad naar de top van de berg waar volgens het (bijbel)verhaal Mozes van God zijn wetten heeft gekregen. Door het klooster op deze strategische plek te bouwen, claimde Justinianus I deze plek voor het christendom ten nadele van het jodendom.

Op het kloosterterrein bevindt zich ook een moskee die echter niet gebruikt wordt; de mihrab is niet naar Mekka gericht.

Het klooster en het gebied er om heen vormt de Autonome Orthodoxe Kerk van de Berg Sinaï die jurisdictioneel valt onder het Grieks-orthodox patriarchaat van Jeruzalem. Het klooster wordt door Griekse monniken bewoond. Het hoofd van deze Kerk en de abt van het klooster is aartsbisschop Damianos I, die meestal in Caïro verblijft.

Tot de schatten van het klooster behoren handschriften en iconen uit de vroege geschiedenis van het christendom. Het klooster heeft een uitzonderlijk mooie collectie iconen, waarvan sommigen uit de 6e en 7e eeuw. Deze oudste iconen zijn ondanks de iconoclastische periode bewaard gebleven. Sommige zijn uitgevoerd in encaustiek of wastechniek (niet in tempera) en doen denken aan Fayoem-portretten. Een voorbeeld is de Christus-icoon, waarvan een foto hieronder wordt weergegeven. Het meest waardevolle handschrift, dat in het Katharinaklooster werd gevonden, is de Codex Sinaiticus, een bijbel uit de 4e eeuw. Vandaag bevindt zich een groot deel hiervan in het British Library in Londen. Wel bewaart het Sint-Catharinaklooster nog de Codex Syriaticus, een handschrift uit de 5e eeuw.

In het jaar 2000 bezocht paus Johannes-Paulus II dit klooster.

Sinds 2002 staat het Katharinaklooster op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Struik verwant aan de brandende braambos van Mozes? 

                                                                                             000